Vias institute voert crashtests uit die voldoen aan de voorwaarden van de norm EN 12767 voor de passieve veiligheid van draagconstructies voor weguitrusting.
De ernst van de ongevallen voor de inzittenden van een voertuig kan afhangen van de prestaties van de draagconstructies voor weguitrusting bij een botsing. Om veiligheidsredenen kunnen deze zo vervaardigd zijn dat ze breken of vervormen bij aanrijding door een voertuig.
De Europese norm EN 12767 onderscheidt drie categorieën van draagconstructies in termen van passieve veiligheid: met hoge, met lage of zonder energieabsorptie. Draagconstructies met energieabsorptie doen het voertuig aanzienlijk vertragen, waardoor het risico op secundaire ongevallen met constructies, bomen, voetgangers of andere weggebruikers verminderd wordt.
Draagconstructies zonder energieabsorptie laten het voertuig na een botsing met een lagere snelheid verder rijden. In vergelijking met draagconstructies met energieabsorptie kunnen draagconstructies zonder energieabsorptie het risico op primaire wonden verminderen.
De crashtest gebeurt met een standaard personenwagen. De vervorming en vertraging van het voertuig veroorzaakt door de botsing moeten beperkt zijn. Als er onderdelen van de geteste constructie loskomen tijdens de botsing, dan mogen deze niet binnendringen in de passagiersruimte.
De methode is van toepassing op elk type van draagconstructie. In de praktijk zijn lichtmasten en draagpalen van verkeersborden de courantste toepassingen.
De categorieën van energieabsorptie maar ook de veiligheidsniveaus van de inzittenden stellen de nationale en lokale wegbeherende overheden in staat om het prestatieniveau van een draagconstructie voor weguitrusting te specificeren in termen van gevolgen voor de inzittenden van een voertuig bij een botsing met de constructie.
Voor meer informatie, contacteer ons via labo.sas@vias.be